Littekens
De volgende behandelmethoden kunnen worden toegepast: , , en
Vaak blijft na het genezen van een wond een litteken achter. Tijdens de wondgenezing kan er echter een verstoring optreden die de vorming van het litteken beïnvloedt. Oorzaken hiervoor zijn bijvoorbeeld een infectie, een slechte algehele conditie van de huid en een vergrote spanning (trekkracht) op de huid. Voorkeurslocaties voor plaatsen waarbij de wondgenezing minder mooi is, zijn de borst, de oren en andere gebieden waar spanning staat op de huid. Littekens kunnen ook leiden tot fysieke klachten zoals pijn, jeuk en bewegingsbeperking.
Soorten littekens
Er zijn vier soorten littekens: ‘normaal’ littekens, atrofische littekens, hypertrofische littekens en keloïdale littekens.
Normale littekens
Bij de meeste mensen geneest een wondje normaal. Er blijft dan een litteken over in de vorm van een smal streepje. Dit streepje kan lichter of juist donkerder zijn dan de normale huid.
Atrofische littekens
Bij atrofische littekens is de huid onder het litteken afgenomen. Het litteken is vaak erg dun van structuur en naar binnen getrokken.
Hypertrofischs littekens
Hypertrofische littekens zijn brede, roze littekens. Een hypertrofisch litteken ligt verheven boven het huidniveau.
Keloïdale littekens
Keloïdale littekens zijn te vergelijken met hypertrofische littekens maar deze groeien over de grenzen van het wondgebied heen.